φουσκάριος

ὁ, Μ

οινοπώλης.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φοῦσκα* (ΙΙ) «ξινό κρασί» + κατάλ. -άριος (< λατ. -ārius), πρβλ. ταβουλ-άριος].